Piosenki

Wiersze

„Ptasi bar”

(sł. i muz. K. Gowik)

1. Przyszła zima, otwieramy ptasi bar, ptasi bar,

w którym zawsze jest wesoło, zawsze gwar.

Pan wróbelek jest kelnerem, woła głośno tak:

„Zaproszenie tutaj ma każdy ptak!”

Ref.: Ptasi bar czynny jest cały dzień.

         Można dostać tu śniadanko i obiadek też.

         Nie odleci zimą stąd żaden głodny ptak.

         Karmnik to jest ptasi bar – tak, tak, tak!

2. W ptasim barze pełno gości, dziobią tu, dziobią tam,

ziarno, chlebek i słodkości dla nich mam.

Dwie sikorki już czekają na słoninki smak.

Zaproszenie tutaj ma każdy ptak.

Ref.: Ptasi bar ...

3. Miło tutaj i wesoło, gwiżdże kos, ćwierka gil,

lubię spędzać tu codziennie kilka chwil.

I choć wicher śnieg przywiewa – mroźny zimy znak,

zaproszenie tutaj ma każdy ptak.

Ref.: Ptasi bar ...

„Kosmiczny sen”

(sł. i muz. K. Gowik)

1. Czterej kosmici przylecieli ,

w moim pokoju przystanęli.

Mówią: „Dzień dobry, my przepraszamy,

ale pewnego chłopca szukamy.

Ten chłopiec wielkim jest leniuszkiem

i często chowa się pod łóżkiem.

Nie słucha taty, na brata krzyczy

i nie chce mamie swej pomóc w niczym”.

Ref.: A przecież trzeba dobrym być,

        słodką minę mieć,

        bo inaczej trochę wstyd ...

        Być leniuszkiem? Nie!

        Być kłamczuszkiem? Nie!

        Lepiej iść do mamy i przytulić się.

2. Czterej kosmici odlecieli,

bo porozmawiać z kim nie mieli.

A ja, czerwony jak pan buraczek,

pod łóżkiem leżę, ze wstydu płaczę ...

A potem bardzo się zdziwiłem,

bo się po prostu obudziłem.

To tylko sen był, och, wspaniale!

Już nigdy zły nie będę wcale.

Ref.: A przecież trzeba ...

„Wróbelek”

Odleciały sobie ptaszki

hen, w dalekie strony.

Tylko wróbel na gałęzi

siedzi nastroszony.

Oj, nie żałuj, miły ptaszku,

że zostałeś z nami.

Będziemy cię zimą karmić

chleba okruszkami.

Hanna Ożogowska

„W Toruniu żył Kopernik ...”

W Toruniu żył Kopernik

i obserwował niebo.

Chciał poznać nowe gwiazdy,

chociaż nie wiedział dlaczego.

On dowiódł, że nasza Ziemia

podąża wokół Słońca,

chociaż uczeni mężowie

nie chcieli mu wierzyć do końca.

W czarnym bezkresnym kosmosie

jego myśl jak sputnik świeci.

Nie śniło mu się wcale,

że człowiek tutaj doleci.

Oglądał złote Słońce

i srebrny Księżyc badał.

Często nocował nad Wisłą,

o gwiazdach opowiadał.

Rozsławił Kopernik Polskę

na całym wspólnym świecie.

Dlaczego wszyscy go znają,

pytajcie, jeśli chcecie.

Irena Róża Salach

„Muzyka”

Czy śpiewanie czajnika

to też muzyka?

A mruczenie kota,

a granie na płotach?

A płacz niegrzecznych dzieci?

A szelest śmieci? ...

Nie dowiesz się z wierszyka,

gdzie chowa się muzyka.

Może w tobie jest właśnie?

Zanuć, zanim zaśniesz ...

Ewa Żylińska