Dla Rodziców

bus

W 1875 roku Franciszka Siedliska założyła w Rzymie Zgromadzenie Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu. Trosce o rodzinę nadała wymiar apostolstwa utworzonej przez siebie wspólnoty zakonnej. Apostolstwo wśród rodzin wypływa z charyzmatu nazaretańskiego, a sama Założycielka przez wielu nazywana jest APOSTOŁKĄ Ogniska Rodzinnego.

„Celem głównym tego Zgromadzenia było i jest zawsze
wychowywanie dziewcząt, zwłaszcza ubogich i sierot,
pielęgnowanie chorych i poświęcanie się innym uczynkom miłosiernym
ku większej chwale Imienia Bożego i ku zbawieniu bliźnich”
(z Dekretu Stolicy Apostolskiej z dnia 5 VIII 1909r).

Pierwsza wspólnota nazaretanek w Częstochowie, a zarazem na ziemiach polskich podległych władzom carskiej Rosji, zamieszkała w 1902r. przy dzisiejszej ul. 7 Kamienic 23, w budynku stanowiącym własność rodziny Waśkiewiczów – ks. prałata Piotra Waśkiewicza i jego dwóch sióstr, które w Rzymie wstąpiły do Zgromadzenia Sióstr.

Siostry ukrywając przed rosyjskim zaborcą swoją tożsamość zakonną, podjęły różnoraką pracę na rzecz społeczeństwa, także (a może przede wszystkim) wśród ubogich i chorych. W 1905r. założyły w domu pracownię robót kościelnych i szycia, prowadząc równocześnie pracę oświatowo-wychowawczą wśród przyjętych do pracowni dziewcząt.

W roku 1938 Przełożoną tego domu została M.M. Józefa Waśkiewicz, osoba pełna troski o biedne dzieci i ich wychowanie. Główną jej myślą było założenie w tym domu „ochronki dziennej”, by ułatwić wychowanie dzieci tym matkom, które zmuszone były pracować poza domem.

Ks. prałat Piotr Waśkiewicz – brat Matki M. Józefy, wczuł się w jej myśli i odstąpił część domu na założenie „Ochronki Dziennej”, którą poświęcił w dniu 03. 10. 1938r. Szybko w ochronce zabrakło miejsca, (przyjęto 35 dzieci), a ludność miasta była niezmiernie wdzięczna za opiekę nad dziećmi. Korzystały one nie tylko z opieki wychowawczej, ale i dożywiania, pod czujnym okiem S. Teresilli (Jadwigi Palusińskiej) pierwszej kierowniczki przedszkola – aż do 1953r..

1 września 1939r wybuchła wojna. Nastały bardzo ciężkie czasy. Utrudniło to ogromnie rozwój pracy społecznej, a jednak mimo wszystko, z Bożą pomocą, ochronka była czynna przez całą wojnę. W 1944r Siostry wysiedlono z domu. Pozostało tylko kilka Sióstr, które pracowały w ochronce i czuwały nad domem.

franciszkaW roku 1946 wszystkie ochronki zakonne oddano pod opiekę Związku Diecezjalnego Caritas w Częstochowie. Odtąd nasza ochronka przekształciła się i nazwano ją „Przedszkole Caritas nr 4”. „Mogłyśmy wtedy dożywiać 75 dzieci, zostających w tragicznych warunkach” (ze wspomnień S. Teresilli Palusińskiej). W obliczu zmian które nastąpiły w początkach 1950r. (likwidacja kościelnego Caritas) nadeszła decyzja tzw. Zarządu Przymusowego Związku Caritas Diecezji Częstochowskiej, dotycząca przejęcia przezeń przedszkola, opierająca się na zarządzeniu Min. Pracy i Opieki Społecznej, Oświaty i Administracji z 23 I 1950r., a także na protokole komisji wspólnej Rządu i Episkopatu z 14 IV 1950r. Wspomniane dokumenty traktowały o przejęciu przez „państwowy” Caritas własności poprzedniego. W związku z tym przełożona domu (S. Alfonsa Sawicka) przedstawiła Zarządowi Przymusowemu wyjaśnienie, iż przedszkole pozostaje nadal własnością Zgromadzenia i tego faktu nie zmieniło przekazanie nadzoru nad dziełem Związkowi Caritas w 1946r. Jednocześnie, z chwilą rozwiązania kościelnej organizacji, nowy Caritas stracił podstawy do ingerencji w ściśle kościelną instytucję, nie będącą de facto własnością dawnego związku. Próby obrony statusu prawnego przedszkola nie powiodły się i od 1950r. egzystowało ono jako Przedszkole Caritas nr 4, przy zachowaniu dotychczasowych etatów kierowniczych i wychowawczych dla Sióstr.

W latach 1953 – 1955 funkcję kierowniczki przedszkola pełniła S. Regina (Stanisława Golmento), a w latach 1955 – 1961 S. Pia (Irena Cuprych).

Sytuacja ta trwała do sierpnia 1961r., kiedy decyzją lokalnych władz oświatowych przestały istnieć dwa częstochowskie przedszkola prowadzone przez Zgromadzenie. 30 sierpnia 1961r stawiła się komisja, by przejąć dzieło wraz z budynkiem, zrywając równocześnie wcześniejsze umowy użyczenia zawarte przez Zgromadzenie z „Caritasem”. Władze Oświatowe rozpoczęły prowadzenie tego przedszkola, wtedy już z nr 39.

W 1990r. Siostry odzyskały budynek, a otrzymawszy zezwolenie MEN, na nowo podjęły prowadzenie przedszkola. Dyrektorką przedszkola została wówczas S. Kinga Kucharzyk. W roku 1991 jej obowiązki przejęła S. Regina Kasza. Pełniła tę funkcję do roku 2004, kiedy to przekazała stanowisko dyrektora s. Magdalenie Będkowskiej, a następnie S. Beatrycze Żmuda. Wszystkie pomieszczenia wymagały jednak poważnych remontów. Pomimo skromnych warunków zainteresowanie rodziców i chęć umieszczenia dziecka w naszej placówce ciągle wzrastało. Zgromadzenie podjęło więc decyzję o budowie nowego budynku, którą z pomocą wielu dobrych osób udało się zakończyć w 2006r. Nowy rok szkolny mogło rozpocząć już 75 dzieci.

Uroczystego poświęcenia i nadania przedszkolu imienia Świętej Rodziny dokonał 18 listopada 2006r ks. biskup Antoni Długosz.

Więcej o nas

Chcesz dowiedzieć się o nas więcej?

Zapraszamy do kontaktu tel.: 504 876 818,
przesłania do nas wiadomości e-mail: sekretariat@przedszkole-nazaretanek.pl
lub po prostu odwiedzin. 

swieta rodzina

Troszczymy się z Bożą pomocą o Wasze najdroższe pociechy :-)